കൊച്ചു വീട്ടില് പൈലി അപ്പച്ചന് . വയസ്സ് എണ്പത്. ഞങ്ങളുടെ കൂടെ ഷട്ടില് കളിയ്ക്കാന് വരാറുള്ള ജോജിയുടെ വല്യപ്പച്ചന് . വയസ്സ് എണ്പത് ആയെങ്കിലും അപ്പച്ചന് കാര്യമായ അസുഖമൊന്നുമില്ല. കേള്വിക്ക് കുറവില്ല , കാഴ്ചക്ക് കുറവില്ല . ( ഒരല്പം കൂടുതലുണ്ടോ എന്ന് ജോജിക്ക് സംശയമുണ്ട് . അത് പിന്നെ പറയാം )
വൈകുന്നേരങ്ങളില് നടക്കാനിറങ്ങുന്ന പതിവുണ്ട് . അമേരിക്കയിലുള്ള മകന്റെ മകന് വന്നപ്പോള് കൊടുത്ത 'വാക്കിംഗ് സ്റ്റിക് ' നിലത്തു കുത്താതെ കൈയിലിട്ടു കറക്കി 'അഞ്ഞൂറാന്' സ്റ്റൈലില് ഒരു നടപ്പ് ..!
കവലയിലെ പരിചയമുള്ള കടക്കാര് അപ്പച്ചനെ കണ്ടാല് കടക്കുള്ളിലേക്ക് വലിഞ്ഞുകളയും. അല്ലെങ്കില് അപ്പച്ചന്റെ ചോദ്യം ഇങ്ങനെയാവും...
"എടാ ജോര്ജ്കുട്ടിയേ....... എന്നാടാ .. നിന്റെ കടെലിത്ര തള്ള്....!, നല്ല കച്ചവടാ അല്ലേടാ.....?."
"ഇല്ലപ്പച്ചാ .. അത് വായനശാലേടെ പിരിവിന് വന്നവരാ ...... കച്ചവടം തീരെ മടുപ്പാ .."
ജോര്ജ് കുട്ടിയുടെ മറുപടിയില് അപ്പച്ചന് ഹാപ്പിയായി ...!
"ങാ ആ ........" എന്ന് നീട്ടി മൂളി അടുത്ത കടയുടെ മുന്പിലേക്ക് .
"എടാ .. അന്ത്രയോസ്സെ .... കച്ചവടമൊക്കെ എങ്ങിനാടാ... മടുപ്പാ.. അല്ലേടാ ...?"
"കുഴപ്പമില്ല അപ്പച്ചാ .. കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഭംഗിയായി നടക്കുന്നു ."
അപ്പച്ചന്റെ മുഖം കറുത്തു.
"ഹും.." എന്നൊന്ന് മൂളി , ആരോടും പിന്നെ മിണ്ടാതെ ഒറ്റ നടത്തം .
ഒരു ദിവസം ജോജിയെ കാണുന്നതിനായി കൊച്ചു വീട്ടിലേക്ക് ചെന്ന ഞാന് അപ്പച്ചന്റെ മുന്പില് പെട്ടുപോയി ..!
" എടാ കൊച്ചെ , നിന്നെ കണ്ടിട്ട് കുറെയായല്ലോ ?.... നിനക്കെന്നാ പറ്റിയെടാ ?.....! നീയങ്ങു ക്ഷീണിച്ചു പോയല്ലോടാ . ..." അപ്പച്ചന് ചൂണ്ട എറിഞ്ഞു ...!
അപ്പച്ചന്റെ സ്വഭാവം അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് , ഇത്തിരി ക്ഷീണം ഭാവിച്ച് ഞാന് പറഞ്ഞു .
" രണ്ടു ദിവസമായി രാത്രിയില് പണിയുണ്ടായിരുന്നു .. ഉറങ്ങഞ്ഞിട്ടാ ..... അപ്പച്ചാ ."
ചൂണ്ടയില് വരാല് കൊത്തിയ സന്തോഷത്തോടെ അപ്പച്ചന് തുടര്ന്നു..
"അതല്ലെടാ .. ഇന്നാള് നിന്നെക്കണ്ടപ്പം പറയണമെന്ന് വിചാരിച്ചതാ , നീയാ 'ഔഷധിയിലെ' ഡോക്ടറെ ഒന്നു കാണ്....!. നിനക്കും എന്റെ അസുഖം ആണെന്നാ തോന്നുന്നേ .."
എന്റെ ഉള്ളൊന്നു കാളി ...!!!
ദൈവമേ ഇതു പുലിവാലായല്ലോ എന്ന് മനസ്സിലോര്ത്തു . എന്നാലും ചോദിച്ചു .
"അപ്പച്ചനെന്നാ അസുഖം ?"
"എനിക്കോ ?.. എനിക്ക് ഉള്ളരിയസ്സാടാ കൊച്ചെ .."
പൈല്സിനു നാട്ടിന് പുറങ്ങളില് പറയുന്ന പേരാണ് 'അരിയസ്'.
മറുപടി പറയാതെ ചമ്മി നിന്ന എന്നെ ജോജി വന്ന് അകത്തേക്ക് വിളിച്ചു .
ജാള്യത പുറത്തു കാണിക്കാതെ ഞാന് അകത്തേക്ക് കയറുമ്പോള് ഒരു ചെറിയ ചിരിയുമായി അപ്പച്ചന് വരാന്തയിലെ ചാരുകസേരയിലേക്ക് അമര്ന്നിരുന്നു ..!
അകത്ത് ജോജിയുമായി സംസാരിച്ച് ഇരിക്കുമ്പോഴും അപ്പച്ചന് എന്നെ 'ആക്കി'യാതാണല്ലോ എന്ന ചിന്ത എന്റെ മനസ്സില് നിറഞ്ഞു നിന്നു .
ഏകദേശം അര മണിക്കൂറിനു ശേഷം ജോജിയോടു യാത്ര പറഞ്ഞ് തിരിച്ചിറങ്ങി വരുമ്പോള് , റബ്ബര് വെട്ടുകാരന് കുഞ്ഞൂട്ടന് അപ്പച്ചന് കൂലി കൊടുക്കുന്ന രംഗമാണ് വരാന്തയില് .
തൊട്ടടുത്തു നില്ക്കുന്ന കുഞ്ഞൂട്ടന്റെ കൈയിലേക്ക് രൂപ കൊടുക്കാതെ അര മതിലിന്റെ പുറത്തു വെച്ചിട്ട്, "എടുത്തോ" എന്നായി അപ്പച്ചന് .
കുഞ്ഞൂട്ടന് ഭവ്യതയോടെ രൂപയെടുത്ത് , പുറത്തേക്ക് പോയി .
അപ്പച്ചനിട്ട് ഒരു 'കൊട്ട് ' കൊടുക്കാന് കിട്ടിയ അവസരം വിട്ടു കളയേണ്ട എന്ന് കരുതി ഞാന് ചോദിച്ചു.
"അപ്പച്ചോ .. ഒരാഴ്ച അയാള് ജോലി ചെയ്തതിന്റെ കൂലിയല്ലേ..? അതയാളുടെ കൈയില് കൊടുക്കാന് പാടില്ലായിരുന്നോ ..?"
അപ്പച്ചന് എന്നെ ഒന്നു സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി . ഇവന് കിട്ടിയതൊന്നും പോര എന്നാവും..
" ഹും ... നിനക്കറിയാന്മേലാഞ്ഞിട്ടാ .... എന്റെ കൈ കൊണ്ട് കൊടുത്താല് 'പൊലിക്കും'..."
"പൊലിക്കും എന്ന് പറഞ്ഞാല് നന്നാവും , വര്ദ്ധിക്കും എന്നൊക്കെയല്ലേ ..?" വിട്ടുകൊടുക്കാന് ഭാവമില്ലാതെ ഞാന് തുടര്ന്നു . " അപ്പോള് നമ്മുടെ കൈ കൊണ്ട് കൊടുത്ത് ഒരാള് നന്നായാല് , അത് നമുക്കൊരു സംതൃപ്തിയല്ലേ..?"
അപ്പച്ചന്റെ കണ്ണ് ചുവന്നു , ദേഷ്യം കൊണ്ട് ചുണ്ടുകള് വിറച്ചു .
" നിനക്കു ബുദ്ധിയുണ്ടോടാ കഴുതേ ..? അങ്ങിനെ അവനങ്ങ് നന്നായി പ്പോയാല് അടുത്ത വര്ഷം എന്റെ റബ്ബര് വെട്ടാന് നീ വരുമോടാ .....? .... .... .... .... ... ... ... ... ... ...."
ബാക്കി എന്താണ് പറഞ്ഞതെന്ന് സത്യമായും ഞാന് കേട്ടില്ല . ഒരത്യാവശ്യ മുണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട്
ഞാന് പെട്ടെന്ന് പോന്നു..,
...കോട്ടയത്തുകാരന്...
Thursday, November 5, 2009
Subscribe to:
Posts (Atom)